
Οι εθελοντές που εξετάστηκαν στη μελέτη, κρίνονταν από τους ερευνητές ως «μοναχικοί» ωστόσο κανείς τους δεν είχε ιστορικό ψυχωσικών επεισοδίων ή κατάχρησης ουσιών.
«Μαζί με την αύξηση της εισόδου στο Διαδίκτυο, αυξάνονται και οι ψυχοπαθολογίες που τη συνοδεύουν» αναφέρει χαρακτηριστικά ο κύριος ερευνητής δρ Ουρί Νίτσαν. «Η επικοινωνία μέσω ηλεκτρονικού υπολογιστή, π.χ. μέσω του chat στο Facebook αποτελεί ένα σημαντικό μέρος της ιστορίας αυτής».
Οι επιστήμονες εξέτασαν εις βάθος τις περιπτώσεις τριών ασθενών του δρος Νίτσαν. Εντόπισαν λοιπόν, μια άμεση σχέση ανάμεσα στα ψυχωσικά επεισόδια των ασθενών και τη διαδικτυακή επικοινωνία που διατηρούσαν μέσω του Facebook.
Και οι τρεις ασθενείς αναζητούσαν καταφύγιο από την μοναξιά που βίωναν στην πραγματική τους ζωή, μέσα από έντονες σχέσεις που ανέπτυσσαν με άτομα μέσω Διαδικτύου. Παρά το γεγονός, ότι αρχικά η ψηφιακή επαφή ξεκινούσε θετικά, στην πορεία οι ασθενείς κατέληγαν να αισθάνονται πληγωμένοι, προδομένοι και να βιώνουν συναισθήματα που σχετίζονται με την παραβίαση της ιδιωτικής τους σφαίρας.
«Οι ασθενείς που έλαβαν μέρος στη μελέτη ήταν κυρίως μοναχικά ή ευάλωτα άτομα που μόλις είχαν βιώσει τον χαμό κάποιου αγαπημένου προσώπου ή τον χωρισμό τους από αυτό, δεν ήταν ιδιαίτερα εξοικειωμένα με την τεχνολογία και δεν είχαν ιστορικό ψυχωσικών επεισοδίων ή κατάχρησης ουσιών» εξηγεί ο δρ Νίτσαν.
«Και στις τρεις περιπτώσεις, εντοπίστηκε ένας συσχετισμός ανάμεσα στην εμφάνιση ψυχωσικών συμπτωμάτων, συμπεριλαμβανομένων των παραισθήσεων, του στρες, της σύγχυσης και της υπερβολικής χρήσης της διαδικτυακής επικοινωνίας» υπογραμμίζει ο ειδικός. «Δύο από τους ασθενείς, άρχισαν να νιώθουν ιδιαίτερα ευάλωτοι καθώς μοιράζονταν προσωπικές πληροφορίες γύρω από τη ζωή τους με τους ψηφιακούς τους φίλους, ενώ μια από αυτούς άρχισε να έχει παραισθήσεις ότι το άτομο με το οποίο επικοινωνούσε την άγγιζε μέσα από την οθόνη».
«Τα καλά νέα, είναι ότι όλοι οι ασθενείς αναζήτησαν βοήθεια από μόνοι τους και με την κατάλληλη θεραπεία κατάφεραν να “αποσυνδεθούν” από το πρόβλημά τους» καταλήγει ο δρ Νίτσαν.
Δυσαρεστημένοι στη ζωή, ευτυχισμένοι στο Facebook;
Πρόσφατη μελέτη από το Πανεπιστήμιο του Γκέτεμποργκ, στη Σουηδία, είχε δείξει ότι οι χρήστες του Facebook που δήλωναν χαμηλό εισόδημα, φτωχή μόρφωση, λιγότερο ευχαριστημένοι με τη ζωή τους, έτειναν να αφιερώνουν περισσότερο χρόνο στη δημοφιλή ιστοσελίδα.
Συγκεκριμένα, το 85% των χρηστών έμπαιναν στο Facebook καθημερινά, με το 26% να δηλώνει ότι «δεν ένιωθε καλά» αν δεν έμπαινε συχνά στη σελίδα. Οι γυναίκες αφιέρωναν κατά μέσο όρο περί τα 81 λεπτά την ημέρα στο Facebook, ενώ ο χρόνος παραμονής των ανδρών στη σελίδα κοινωνικής δικτύωσης άγγιζε τα 64 λεπτά ημερησίως.
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ του βήματος : 08/05/2013
Το Facebook πυροδοτεί τη ζήλια
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ από το Βήμα : 23/01/2013

Ένας στους τρεις χρήστες του Facebook δηλώνει ότι αισθάνεται «χειρότερα» αφότου έχει επισκεφθεί τη γνωστή ιστοσελίδα κοινωνικής δικτύωσης και σύμφωνα με γερμανούς ερευνητές η αιτία της «μαυρίλας» είναι η ζήλια.
Στη μελέτη των ειδικών του Πανεπιστημίου Χούμπολτ και του Πολυτεχνείου του Ντάρμσταντ, έλαβαν μέρος 600 άτομα. Φάνηκε λοιπόν, ότι όσοι από τους εθελοντές έμπαιναν στο Facebook, διάβαζαν δημοσιεύσεις και παρατηρούσαν χαρούμενες φωτογραφίες άλλων, έτειναν να νιώθουν αρνητικά συναισθήματα μετά την ολοκλήρωση της διαδικτυακής τους επίσκεψης.
Η ευτυχία σου, δυστυχία μου
Οι ερευνητές παρατήρησαν ότι χαρούμενες φωτογραφίες από τις διακοπές φίλων, σχόλια γύρω από την ευτυχισμένη ζωή τους (κοινωνική ζωή, εργασία, οικογένεια) ή ακόμη και φωτογραφίες των κατοικιδίων τους, πυροδοτούσαν στους συμμετέχοντες συναισθήματα ζήλιας, απομόνωσης και μοναξιάς.
Κατά τη διάρκεια της μελέτης, το 30% των εθελοντών δήλωσε πως μετά από επισκέψεις στο Facebook νιώθει κυρίως ζήλια, ενώ το 36% δήλωσε ότι «κάποιες φορές» ή «πολύ συχνά» νιώθει απογοήτευση μετά το «κοινωνικό» σερφάρισμα. Ακόμα, τα άτομα που δήλωναν δυσαρεστημένα έτειναν να μην είναι ιδιαίτερα «δραστήρια» στην εν λόγω ιστοσελίδα, αλλά να ακολουθούν μια πιο παθητική στάση διαβάζοντας τις δημοσιεύσεις και βλέποντας τις φωτογραφίες άλλων.
Τα ευρήματα αυτά, εγείρουν για ακόμη φορά το ερώτημα για το αν τα social media σε ρόλο κοινωνικής «όασης» μαγνητίζουν τους μοναχικούς χρήστες, χαρίζοντάς τους την ψευδαίσθηση της κοινωνικής απελευθέρωσης. Οι ερευνητές πάλι πιστεύουν ότι η δράση των συγκεκριμένων μέσων έχει μάλλον αντίθετα αποτελέσματα, εντείνοντας την απομόνωσή τους.