Συμβουλές για μεγάλες επιδόσεις στις εξετάσεις

Aγχος, άγχος, άγχος. Φαίνεται να είναι η λέξη που περιγράφει καλύτερα την ψυχική εμπειρία των υποψήφιων για τις πανελλαδικές εξετάσεις. Ας σταθούμε για λίγο στο πώς σκέπτεται κανείς σχετικά με τις εξετάσεις και τις επιδόσεις του.

Συνήθως οι μαθητές αγχώνονται γενικά με τις εξετάσεις, χωρίς να σκεφτούν μερικά αντικειμενικά δεδομένα:

Advertisements

Το αποδοτικό διάβασμα επιτυγχάνεται με την ανατροπή καθιερωμένων συνηθειών

Κάθε Σεπτέμβριο εκατομμύρια γονείς πασχίζουν να βρουν τον καλύτερο τρόπο για να ξαναβάλουν τα παιδιά σε πρόγραμμα και ρυθμούς σχολείου μετά την ανεμελιά των διακοπών. Οι συμβουλές είναι γνωστές: Δημιουργήστε έναν ήσυχο χώρο όπου θα μπορούν να μελετούν. Βάλτε πρόγραμμα για το διάβασμα στο σπίτι. Βάλτε τους στόχους. Βάλτε τους όρια.

Αλλά, αντίθετα από ό,τι πιστεύαμε ως σήμερα, για να εντυπωθεί καλύτερα η γνώση απαιτείται ένας βαθμός «επιθυμητής δυσκολίας» στη διάρκεια της μελέτης. Οπως λένε ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Λος Αντζελες (UCLΑ), «όσο μεγαλύτερη είναι η πρόκληση για να αποθηκευτεί μια πληροφορίατόσο πιο δύσκολα σβήνεται από τη μνήμη αυτή η πληροφορία αργότερα».

Απλοί κανόνες για να είναι αποδοτικό το διάβασμα

Υπάρχουν λίγοι γενικοί κανόνες οι οποίοι ισχύουν για όλους. Ο καθένας πρέπει να βρει αυτούς που ισχύουν για τον εαυτό του.

• Τα περισσότερα τα ξεχνούμε αμέσως μετά το διάβασμα, γι’ αυτό πρέπει να ξεκινούμε αμέσως με την επανάληψη τμημάτων της ύλης που έχουμε να διαβάσουμε.
• Όσο πιο νωρίς ξεκινούμε την επανάληψη, τόσο πιο λίγες επαναλήψεις είναι απαραίτητες.
• Ακόμα και εάν ξεχάσουμε κάτι που μάθαμε καλά στο παρελθόν, μια επανάληψη θα το επανενεργοποιήσει.
• Όσο περισσότερες λεπτομέρειες περιέχει η ύλη, τόσο πιο πολλές επαναλήψεις είναι απαραίτητες.

Έτσι λοιπόν η μάθηση:

Δυσχεραίνεται:	Διευκολύνεται:
Εάν μαθαίνουμε μέσω παθητικού διαβάσματος και προσπαθούμε να αποστηθίσουμε.	Με την ενεργητική μάθηση: θέτοντας ερωτήσεις στον εαυτό μας και αναζητώντας τις απαντήσεις.
Εάν χανόμαστε στις λεπτομέρειες.	Με το να μπορούμε να ξεχωρίσουμε το σημαντικό από το ασήμαντο.
Εάν αποφεύγουμε τις επαναλήψεις.	Με τις συχνές επαναλήψεις της ύλης σε κάθε στάδιο διαβάσματος.
Εάν απλώς αναγνωρίζουμε την ύλη.	Με την ελεύθερη απόδοση της ύλης.
Εάν παρουσιάζουμε αποφευκτική συμπεριφορά.	Με την αναγνώριση των αποφυγών και τη συνειδητή προσπάθεια αντίστασης.
Εάν διαβάζουμε χωρίς χρονικό και μαθησιακό πλαίσιο.	Με την επεξεργασία ενός μαθησιακού και χρονικού προγράμματος κατά τη διάρκεια του εξαμήνου και πριν τις εξετάσεις.
Εάν αφήνουμε την όρεξη, τη διάθεση και τα περιστασιακά γεγονότα να επηρεάζουν το πότε θα ξεκινήσουμε το διάβασμα.	Εάν ξεκινούμε το διάβασμα ακόμη και όταν αυτό μας φαίνεται προσωρινά, και κυρίως στην αρχή, δύσκολο.