Τα σύγχρονα παιδιά δεν είναι ευτυχισμένα

Κλείνονται στον εαυτό τους. Δεν έχουν όρεξη για τίποτα. Συντροφιά τούς κρατούν συχνά ο ηλεκτρονικός υπολογιστής και τα βιντεοπαιχνίδια.

Έχουν καθηµερινά υπερφορτωµένο πρόγραµµα µε µαθήµατα, ξένες γλώσσες και δραστηριότητες. Ο χρόνος που περνούν µε τους εργαζόµενους γονείς τους είναι ελάχιστος.

Τα σύγχρονα παιδιά φαίνεται πως δεν είναι ευτυχισµένα. Ο σύγχρονος τρόπος ζωής, η απουσία των γονέων από το σπίτι λόγω εργασίας, αλλά και οι αυξηµένες µαθητικές υποχρεώσεις που έχουν, κάνουν τα παιδιά να αισθάνονται πιεσµένα. Αλλωστε, είναι πια συνηθισµένη η παιδική κατάθλιψη και µάλιστα σε όλο και πιο µικρές ηλικίες.

Η επικοινωνία με «θυμωμένα» παιδιά και «οργισμένους» εφήβους.

 Η προσπάθεια να επικοινωνήσει κανείς με «θυμωμένα» παιδιά ή εφήβους είναι μία πρόκληση για πολλούς. Αλλά είναι και μια δύσκολη δοκιμασία για τους γονείς οι οποίοι, συχνά αισθάνονται αναποτελεσματικοί και αποτυχημένοι. Η πίεση είναι μεγάλη. Το παιδί δεν καταλαβαίνει τα δυνατά αισθήματα που τρέφει ο γονιός αλλά κυρίως δεν ξέρει πώς να τα δεχτεί, να τα αντιμετωπίσει και να τα χειριστεί.

Κάτι πολύ βασικό, που θα έπρεπε να ξέρουν οι γονείς, αν έχουν να αντιμετωπίσουν τέτοια παιδιά είναι οι αυξημένοι κίνδυνοι για την υγεία του παιδιού ή του εφήβου, που προέρχονται από αυτόν ακριβώς το «θυμό».

Δέκα μυστικά για να βοηθήσετε τα παιδιά σας να χειριστούν την οικονομική κρίση και τους δύσκολους καιρούς που βιώνουμε

1. Μην τους κρύψετε την αλήθεια. Τα παιδιά είναι διορατικά και να ξέρετε ότι αν προσπαθήσετε να καλύψετε μια σκληρή πραγματικότητα με σκοπό την προστασία τους, το μόνο που καταφέρνετε είναι να αυξάνεται τις ανησυχίες τους. Ενώ εσείς δεν χρειάζεται να πείτε στα παιδιά όλα τα γεγονότα, οφείλετε να τους τα εξηγήσετε προσαρμοσμένα στο επίπεδο που τα κατανοούν.

Έτσι, για ένα μικρό παιδί θα πείτε: «Ο μπαμπάς και η μαμά είναι λίγο ανήσυχοι τώρα για τη δουλειά τους, αλλά κάνουμε ό,τι μπορούμε, ώστε όλοι μας να είναι εντάξει.» Για ένα μεγαλύτερο παιδί: «Ξέρω ότι έχεις ακούσει για το πόσο κακή είναι η οικονομία  τώρα. Τα πράγματα θα είναι σφιχτά στο σπίτι μας για λίγο διάστημα, αλλά δουλεύουμε σκληρά για να να μην είναι και τόσο.» Εάν πρόκειται να χάσετε το σπίτι σας, ή τη δουλειά σας, κλπ. βεβαιωθείτε ότι εσείς θα το πείτε στο παιδί σας.

Η αντιμετώπιση της αποβολής ενός παιδιού στο σχολείο

H απόρριψη του εφήβου από το σχολείο προκαλεί συνήθως στο γονιό αίσθημα απόγνωσης. Τρέμει στη σκέψη ότι, για να φτάσουν τα πράγματα σε αυτό το σημείο, το παιδί του πρέπει να έχει ένα οξύ πρόβλημα που δε “γιατρεύεται”.

Τις περισσότερες φορές η αποβολή σημαίνει πως το παιδί επέδειξε ακραία αρνητική συμπεριφορά. H γονική ευθύνη συνήθως είναι πολύ σημαντική. H ευθύνη εντοπίζεται πολλές φορές στα μεγάλα αντικειμενικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η οικογένεια και την αναγκάζουν να παραμελεί το παιδί.

Οι λόγοι που καπνίζουν οι έφηβοι και τα προληπτικά μέτρα

1. Καπνίζει ο καλύτερος φίλος ή φίλη τους.

2. Θεωρούν ότι έτσι είναι μέσα στο πλαίσιο της παρέας.

3. Το κάνουν για να δείχνουν ότι είναι μεγάλοι.

4. Θέλουν να κάνουν επίδειξη δύναμης με τα ρίσκα που παίρνουν.

5. Καπνίζει ο γονιός ή τα αδέλφια και θέλουν να μιμηθούν την πράξη.

6. Δεν έχουν πεισθεί για τις βλαβερές διαστάσεις του καπνίσματος.

7. Δεν ενδιαφέρονται για τις αντικοινωνικές διαστάσεις της συγκεκριμένης συνήθειας.

Γονείς κτίστε μια καλή σχέση με το παιδί σας

Το να είσαι γονιός είναι μία από τις πιο δύσκολες αλλά και πιο όμορφες δουλειές που υπάρχουν, στην οποία όμως δεν μπορείς ποτέ να θεωρηθείς τέλειος!

Οι περισσότεροι γονείς κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν για τα παιδιά τους, ενώ παράλληλα πασχίζουν να τα καταφέρουν εξίσου καλά στη δουλειά τους, στις κοινωνικές τους επαφές, στο να κρατούν ένα σπιτικό, και πολλά πολλά ακόμα.

Υπάρχουν όμως μερικά πράγματα που μπορούν ακόμη και οι πιο πολυάσχολοι γονείς να κάνουν έτσι ώστε να έρθουν πιο κοντά στα παιδιά τους.

Παιδί και όρια στην συμπεριφορά

Η οριοθέτηση της συμπεριφοράς είναι αυτό που βοηθά το παιδί να κατανοήσει τους κανόνες και τις προσδοκίες των γονέων του. Τα όρια που τίθενται στη συμπεριφορά καθορίζουν επίσης την ισορροπία της δύναμης και της εξουσίας στις οικογενειακές σχέσεις και συνιστούν ένα ουσιώδες στοιχείο στην ανατροφή των παιδιών.

Πολλές μελέτες αναφέρουν ότι όταν οι γονείς θέτουν σταθερά όρια, τα παιδιά μεγαλώνουν έχοντας μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση, σε αντίθεση με τα παιδιά στα οποία επιτρέπεται να συμπεριφέρονται όπως τους αρέσει. Τα παιδιά με καλή προσαρμογή έχουν τρυφερούς, περιποιητικούς και υποστηρικτικούς γονείς, οι οποίοι ασκούν έλεγχο με λογικό τρόπο και έχουν υψηλές προσδοκίες. Ο σταθερός έλεγχος που δεν περιορίζει τις ευκαιρίες για πειραματισμό και επιτρέπει την αυθόρμητη έκφραση σχετίζεται με την ανεξαρτησία του παιδιού.

Παιδαγωγικές τακτικές ενίσχυσης της αυτοπεποίθησης.

H αυτοπεποίθηση δεν είναι η εγωκεντρική, ναρκισσιστική αίσθηση έπαρσης και ανωτερότητας. Είναι η συναίσθηση της ικανότητας να ανταποκρίνεται κανείς στις απαιτήσεις της καθημερινότητας και η επίγνωση της σημαντικότητάς του ως ιδιαίτερο πρόσωπο.

Η συναίσθηση ότι ως άνθρωποι είμαστε σημαντικοί και έχουμε αξία θεμελιώνεται σε τρεις κυρίως παράγοντες:

– Στις πρακτικές ικανότητες που μας επιτρέπουν να τα καταφέρνουμε στις επαγγελματικές, κοινωνικές, πολιτιστικές και αθλητικές μας δραστηριότητες.

– Στην αναγνώριση, την αποδοχή και την αγάπη, των άλλων.

– Στη δυνατότητά μας να αντιμετωπίζουμε με δυναμισμό και αξιοπρέπεια τις κρίσιμες καταστάσεις τις προσωπικής μας ζωής όπως είναι η ασθένεια, ο χωρισμός, η απώλεια θέσης εργασίας, ο θάνατος αγαπημένου προσώπου κλπ.

Λεκτική βία- Όταν οι λέξεις πονάνε

Ένα χαστούκι, ένα χτύπημα στο σώμα είτε είναι μικρό είτε μεγάλο, πιο επιθετικό ή πιο ήπιο είναι κοινώς αποδεκτό ότι αποτελεί μια πράξη βίας. Αυτή η πράξη βίας φέρει ξεκάθαρα το μήνυμα του θυμού, της απόρριψης, της εξουσίας. Τη σωματική τιμωρία την καταδικάζουμε και την αντιλαμβανόμαστε εύκολα ως έναν κακοποιητικό τρόπο συμμόρφωσης και διαπαιδαγώγησης των παιδιών. Τι γίνεται όμως με τη λεκτική βία;

Η λεκτική βία ασκεί ψυχολογική πίεση και παρεμβαίνει στη συναισθηματική ισορροπία του παιδιού. O συναισθηματικός εκβιασμός που εμπεριέχεται σε κάθε προσβλητική κουβέντα δημιουργεί τύψεις και ενοχές στο παιδί. Η προσδοκία ότι με την αρνητική κριτική θα καταφέρουμε «ένα καλύτερο παιδί» αποτελεί άλλοθι περισσότερο παρά μια μέθοδος που συμβάλλει σε έναν τέτοιο σκοπό.

Γονείς, φροντίζετε να δείχνετε αγάπη προς τα παιδιά σας;

Η αγάπη που προσφέρουν οι γονείς, είναι από τους πλέον καθοριστικούς παράγοντες για την ανάπτυξη του ψυχικού κόσμου των παιδιών τους. Η αγάπη αυτή πρέπει να εκφράζεται προς τα παιδιά με λόγια και πράξεις και όχι μόνο με την προσφορά υλικών αγαθών.

Μέσα στην καθημερινή πίεση και τις αμέτρητες σκοτούρες που βασανίζουν τους σύγχρονους γονείς, πιθανόν συχνά να ξεχνούν να δείχνουν προς τα παιδιά τους, στο βαθμό που θα έπρεπε, την αγάπη που πραγματικά νιώθουν για αυτά.

Χρήσιμα τηλέφωνα για γονείς και παιδιά

• Γραμμή για εφήβους: 116111
• Γραμμή για γονείς εφήβων: 801.801.11.77
• ΑΝΟΙΚΤΗ ΓΡΑΜΜΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗΣ – ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ: 210.52.34.737
• ΑΝΟΙΚΤΗ ΓΡΑΜΜΗ ΕΦΗΒΩΝ ΚΑΙ ΝΕΩΝ: 210.36.38.833

• Συνήγορος του Παιδιού 800.11.32.000 (τηλέφωνο χωρίς χρέωση για παιδιά, Δευτέρα – Παρασκευή 9:00πμ – 3:00μμ)

• 210 7289703 (Γραμματεία Κύκλου Δικαιωμάτων του Παιδιού, Δευτέρα – Παρασκευή 9:00πμ – 3:00μμ)

• 210 7289600 (τηλεφωνικό κέντρο Συνηγόρου του Πολίτη, Δευτέρα – Παρασκευή, 8:30πμ – 2:00μμ)

• Μονάδα Εφηβικής Υγείας (Μ.Ε.Υ.) του Πανεπιστημίου Αθηνών λειτουργεί στο Παράρτημα του Νοσοκομείου Παίδων «Π & Α. Κυριακού», Μεσογείων 24, 6ος όροφος